‘Als SPV zet je de context en de leefwereld van de patiënt centraal’

Tijd voor iets nieuws, een stap omhoog. Dat dacht HIC-verpleegkundige Hiltsje Walinga toen ze aan haar teamleider vroeg of ze de opleiding tot SPV kon volgen. ‘Ik vind de sociale kant aan mijn werk als verpleegkundige altijd al het leukste. En als SPV werk je echt vanuit de relatie met de patiënt, je probeert op te gaan in de leefwereld van de patiënt. Een mooi beroep én een belangrijke en centrale functie binnen de ggz.’

De leefwereld van de patiënt staat centraal

‘Als SPV werk je vooral outreachend. Je komt veel bij de patiënt thuis, de leefwereld van de patiënt staat centraal. En je kijkt hoe je de problematiek vanuit die context kunt aanpakken,’ vat Hiltsje de rol samen.

‘Op de HIC was mijn werk meer afgebakend, ik richtte me op de opname. Het werk van een SPV is breder. Je kijkt niet alleen kijken naar het individu, maar ook naar de context. Want als iemand in de war raakt, drugs gebruikt en overlast veroorzaakt, heeft dat ook gevolgen voor de buurt, politie en familie. En wat gebeurt er als iemand na een opname weer thuis komt?’

‘Als SPV ga je daarom actief gesprekken aan met buren en familie. Dat is immers het systeem waar de patiënt voor de opname in verbleef én na een opname naar terug gaat. Het is dus belangrijk om hen te ondersteunen en in kennis te voorzien. Dat is typisch werk voor een SPV.’

Behandelaarstaken overnemen

Als SPV heb je echt een unieke mix aan bekwaamheden, die de rol heel waardevol maken,’ vertelt Hiltsje verder. ‘Je hebt dan ook meer verantwoordelijkheden dan een reguliere verpleegkundige.’

‘Als SPV ben je een specialist in crisisbehandeling en een systemisch hulpverlener. Naast het begeleiden van patiënten maak je behandelplannen aan en draag je zorg voor het behandelproces. Bovendien krijg je als SPV behandelmethodes aangereikt die je zelfstandig kunt toepassen, zoals systeemtherapie of deeltechnieken van de CGT. Daarmee breng je meer verdieping aan in de behandeling.‘

Terug in de rol van leerling

Om thuis te worden in die diverse rol, focust de opleiding tot SPV op het combineren van het leerproces met het opdoen van ervaring op een werkplek. Voor Hiltsje betekende dat dat ze moest wisselen van team. Vanuit haar jarenlange ervaring binnen de HIC stroomde ze door naar de rol van leerling-SPV binnen de crisisdienst van GGz Centraal.

‘Na jaren van zelfstandig werken, zat ik ineens weer in de rol van leerling. Vooraf was ik wel benieuwd hoe dat me af zou gaan, want ik ben iemand die graag de handen uit te mouwen steekt en een voortrekkersrol neemt. Het leidde tot veel nieuwe inzichten, maar ook veel herkenning. Gelukkig, dacht ik weleens, dat had ik ook op die manier aangepakt. Die bevestiging is toch fijn!’

Jarenlange werkervaring inzetten

Om aan de opleiding te kunnen beginnen heb je praktijkervaring nodig. Logisch, vertelt Hiltsje, want die extra verantwoordelijkheden van een SPV en het ambulante werken vraagt om veel zelfstandigheid.

‘Mijn brede kennis over ziektebeelden komt goed van pas in deze nieuwe rol. In het contact met patiënten, psycho-educatie en de aanpak die nodig is bij een bepaald ziektebeeld. Tegelijk is de rol van SPV als integrale aanvulling tussen verpleegkundige, psychiater en psycholoog nieuw voor mij. En door mijn achtergrondkennis heb ik de ruimte om me te focussen op die nieuwe positie.’

Op de vraag of het goed te doen is, zo’n opleiding naast je werk, lacht Hiltsje. ‘Help, dacht ik toen ik de opleiding startte, waar begin ik aan? Ik ben altijd al meer van de praktijk geweest. Boeken lezen, verslagen schrijven en de discipline om ’s avonds te studeren was dus behoorlijk wennen. Maar het mooie is dat de opleiding veel gericht is op het leren in de praktijk, op je werkplek.’